No to teraz ja chciałam napisać coś o tegorocznej Vincentianie. Już na początku chciałam Wam bardzo podziękować za moim zdaniem niezwykle udany koncert i za to że z Wami gra się tak cudownie. MOże i jesteśmy specyficzni, ale to poniekąd można odczytać że jesteśmy wyjątkowi . Jeśli chodzi o sam werdykt to był on dla mnie zaskoczeniem i chociaż wydaje mi się że mam jakieś wykształcenie muzyczne to dla mnie to była niespodzianka. No ale pal licho z tym. Dużo gorsze były konsultacje. I jak sobie nad tym pomyślałam, pogadałam z kim trzeba to nie zgadzam się z tym co zostało powiedziane i to powiedziany w sposób dla mnie okrutny. Ja wiem że może nie śpiewamy piosenek prostych w odbiorze, ale dajemy ludziom możliwość zastanowienia się nad sobą i swoją relacją z Bogiem. Może i to jest "depresyjny sposób ukazania Boga" ale jak najbardziej prawdziwy i pozbawiony sztuczności. Może trafiliśmy na osoby w jury do których ta muzyka i tekst nie przemawiają, ale wiele innych osób zainteresowało się tym i powiedziało że przeżyło i zrozumiało to co chcieliśmy przekazać.Niestety nie zawsze jest tak że człowiekowi chce się skakać ze szcześcia, ale wtedy własnie w tych chwilach Bóg jest przy nas, najbliżej  i to właśnie chieliśmy przekazać. To że ON jest i że zawsze na niego można liczyć.
Nie zgadzam się też z opinią że lączenie wielu stylów dekoncentruje słuchacza, gdyż to tak naprawde sprawia że muzyka jest  nieprzewidywalna, a poza tym każdy może znaleźć coś bardziej dla siebie.
Ja tą muzykę czuje i dzięki niej mogę jakoś bardziej odczuwać bliskość Boga . I wydaje mi się że nie tylko ja.
A co do pobytu w Krakowie na Stradomiu to był to naprawde niezapomniany dla mnie czas. I ciesze się ogramnie że pomimo tylu słów krytyki potrafiłam przeżyć ten czas własnie tak jak przeżyłam. I za to Chwała Panu <><